Stado jastrzębi w Fed

O poranku poznaliśmy dane o wrześniowej inflacji ze Szwecji, gdzie - a jakże - ujrzeliśmy wyższe od oczekiwanych wartości. W ujęciu miesięcznym główny wskaźnik CPI wzrósł o 1,4% przy konsensusie 1,1%. To przełożyło się na żwawe przyspieszenie na dynamice rocznej z 9,8% do 10,8%. Takie dane powinny zachęcać Riksbank do kontynuacji podwyżek stóp, co zresztą będzie zgodne z linią komunikacyjną. Warto przypomnieć, że w ubiegłym miesiącu tamtejszy bank centralny zdecydował się na podwyżkę aż o 100pb. 

Po południu gwoździem dnia, ale i całego tygodnia, będzie wrześniowy odczyt inflacji CPI z USA. Konsensus implikuje wzrost o 0,2% m/m oraz o 0,5% m/m w przypadku wskaźnika bazowego. Odczyt może być tym bardziej interesujący, iż na rynku pojawiła się ostatnio chęć "grania" zwrotu w polityce Fed (naszym zdaniem zbyt wcześnie). O tej samej porze poznamy także tygodniowe dane o nowych bezrobotnych, gdzie oczekiwany jest wzrost o 218 tys..

Wczoraj poznaliśmy zapis z wrześniowego posiedzenia Fed, gdzie dokonano kolejnej podwyżki stóp procentowych w skali 75pb. Werdykt? Jastrzębie skrzydło ma się dobrze i nic nie wskazuje na to, że w najbliższym czasie pogląd ten może ulec zmianie. Najbardziej wymowną wypowiedzią było stwierdzenie, przez wielu członków, iż koszt podjęcia zbyt małych działań w celu zbicia sprowadzenia inflacji do celi jest prawdopodobnie większy od kosztu podjęcia nadmiernych działań. Od razu nasuwa się wystąpienie prezesa Powella podczas dorocznego sympozjum w Jackson Hole podkreślającego, iż brak przywrócenia stabilności cen stanowiłoby większy ból w porównaniu do tymczasowego bólu wywołanego bardzo restrykcyjną polityką pieniężną. 

Wiemy już, że wola do dalszych podwyżek stóp procentowych jest znaczna. Co jednak dalej? Część członków wskazywała na potrzebę utrzymania restrykcyjnego stanowiska przez dłuższy czas. Kilku z nich odwoływało się także do przeszłości wskazując na ryzyko przedwczesnego wyjścia z restrykcyjnej polityki pieniężnej. Można jednak odnieść wrażenie, iż większość członków nie sądzi, że bieżący poziom stóp procentowych można już nazwać restrykcyjnym (powyżej neutralnej stopy procentowej). Bez wątpienia przed nami dalsze podwyżki, być może nadmierne biorąc pod uwagę profil czynników ryzyka dla inflacji w tamtejszej gospodarce.

Tymczasem co słychać na froncie inflacyjnym? Danie główne w postaci inflacji konsumenckiej dopiero przed nami. Wczoraj jednak poznaliśmy dane o cenach producentów. Szeroki wskaźnik PPI wzrósł we wrześniu o 0,4% m/m, przy konsensusie 0,2% m/m. Wskaźnik bazowy, bez cen żywności i energii, wzrósł o 0,3% m/m, co z kolei było zgodne z oczekiwaniami. Warto jednocześnie dodać, iż wartości za sierpień w obydwu przypadkach zostały zrewidowane w dół o 0,1 pkt. proc.. Jak więc wygląda obraz?

Patrząc na odsezonowany impet (3m/3m SAAR) po stronie towarów oraz usług widać systematyczne jego wygasanie. W obydwu kategoriach jesteśmy już blisko średniego wzrostu z lat 2017-2018. Lekkie zaskoczenie nadeszło ze strony cen świeżej żywności. Warto również dodać, że zdolność do przerzucania cen na konsumentów w USA wydaje się zdecydowanie mniejsza w porównaniu do tejże w Europie. Realna dynamika płac w USA spada, ekspansja fiskalna jest również zdecydowanie mniejsza, a sam pośredni wpływ kryzysu energetycznego na inne gałęzie gospodarki mniejszy. O ile wciąż dostrzegamy ryzyko "lepkości" cen po stronie konsumenta (na ten aspekt warto dzisiaj zwracać uwagę), to jednak bilans ryzyk dla amerykańskiej inflacji zdaje się przekrzywiony w kierunku stopniowego opadania (i jest lepszy niż dla inflacji na starym kontynencie).

∙ Polska: Zdaniem członka RPP Litwiniuka, na listopadowym posiedzeniu RPP możliwa jest dyskusja o podwyżkach stóp procentowych, jeżeli będą na to wskazywały dane. Jego zdaniem inflacja prawdopodobnie przekroczy 20% na początku 2023 roku, a jej zejście do celu może zająć ponad 2 lata.

∙ Polska: MFW prognozuje deficyt sektora gg na poziomie 4,1% PKB w tym roku oraz 3,1% PKB w przyszłym roku.

∙ Polska: Nie będzie podatku od nadwyżkowych zysków od wszystkich dużych przedsiębiorstw.

∙ Strefa euro: Wg doniesień Reutersa, EBC jest podobno coraz bliżej wypracowania porozumienia odnośnie do zmiany warunków oprocentowania kapitału pozyskanego przez banki strefy euro w ramach TLTRO.

Na stole mają być trzy scenariusze: 1) całkowity brak oprocentowania; 2) traktowanie kapitału na równi z rezerwą obowiązkową, co implikowałoby niższe oprocentowanie po głównej stopie zamiast stopie depozytowej; 3) utworzenie granicy, do której banki otrzymywałyby odsetki za złożony do EBC kapitał.