Dzisiejszy odczyt GUS przyniósł relatywnie dobry obraz krajowego rynku pracy we wrześniu. Zatrudnienie spadło o 1,2% r/r, a wynagrodzenia sprawiły sporą niespodziankę rosnąc o 5,6% r/r. Zanim popadniemy w hurraoptymizm warto przypomnieć, że to tylko lusterko wsteczne. Obecna sytuacja epidemiczna powoduje, że sytuacja na rynku pracy może się popsuć. Ostatnie odczyty dotyczące przeciętnego zatrudnienia (to specyficzna miara) pokazują na razie tylko to, że bliżej normalności są pracownicy, którzy uniknęli zwolnień (to wciąż jednak nie normalność). Utracone miejsca pracy nie zostały jednak odbudowane (tu warto patrzeć na statystyki ZUS oraz te dotyczące pracujących). Od pewnego czasu zbierają się też większe zwolnienia grupowe. Rynek pracy nieźle się zahibernował, ale przed 2 falą nie zdążył się ponownie rozpędzić.
Dzisiejsze dane o zatrudnieniu oznaczają przyrost 17,4 tys. pełnych etatów we wrześniu. Przeciętne zatrudnienie było co prawda niższe o 1,2% w porównaniu z wrześniem zeszłego roku, ale oznacza to poprawę w ujęciu miesięcznym (sierpniowy wynik to -1,5% r/r). Jak wskazuje komentarz GUS to efekt powrotów do pełnych wymiarów etatów oraz efekt nowych przyjęć do pracy. Jak wielokrotnie podkreślaliśmy, dane o przeciętnym zatrudnieniu były w ostatnich miesiącach zaburzone przez skracanie wymiaru etatu i zasiłki opiekuńcze. Zarówno dane o liczbie pracujących w sektorze przedsiębiorstw, jak i dane o liczbie ubezpieczonych w ZUS, nie odnotowały wyraźnego odbicia zatrudnienia w ostatnich miesiącach. Efekt zasiłków opiekuńczych wygasł w sierpniu. Gdyby nie obecne restrykcje związane z pandemią, spodziewalibyśmy się też wygasania wpływu powrotów do pełnych etatów i w efekcie stabilizacji dynamiki przeciętnego zatrudnienia.
Wzrost zachorowań odwrócił jednak tą sytuację. Restrykcje, związane np. z wyłączeniem funkcjonowania niektórych branż (np. siłownie), czy ich ograniczeniem (np. gastronomia) przełożą się co najmniej na ponowne redukcje wymiaru etatu (co najmniej, gdyż część osób zostanie po prostu zwolniona). Zwiększenie liczby osób na kwarantannie przerzedzi szeregi osób zdolnych do pracy w firmach, których restrykcje nie dotyczą. Zwiększone zachorowania będą skutkowały też zmianą nastrojów konsumentów i firm. Firmy będą szukały dalszych cięć kosztów w obliczu niepewnej sytuacji gospodarczej, co może skutkować redukcją miejsc pracy. Sygnały możliwej drugiej fali zwolnień na jesień można było już znaleźć w sierpniowych danych o zgłoszeniach zwolnień grupowych. W sierpniu zgłoszono więcej osób do zwolnień grupowych niż w najgorszym dotychczas kwietniu. Dotyczy to okresu sprzed zwiększonych zachorowań, które mogą jeszcze nasilić te tendencje.
Nie oczekujemy jednak tak istotnego spadku przeciętnego zatrudnienia jak na wiosnę. Dotychczasowe restrykcje są mniej uciążliwe niż w tamtym okresie (wyłączenia szerszej gamy usług, ściślejsze restrykcje w gastronomii). Nie obserwujemy podobnych zakłóceń w funkcjonowaniu przemysłu - Europa po części stanęła na wiosnę, co odbiło się też na krajowym rynku. Do tej pory nie zamknięto też szkół i przedszkoli (poza szkołami średnimi) - nie zauważymy więc takiego przyrostu zasiłków opiekuńczych i w efekcie spadku przeciętnego zatrudnienia. Wciąż warunkiem, który będzie przynajmniej w części powstrzymywał przedsiębiorstwa przed redukcją miejsc pracy będzie Tarcza PFR (uzyskane do tej pory środki musiałyby być zwrócone w dodatkowo 25%-50% w przypadku spadku zatrudnienia). Póki co firmy mają (w agregacie) dostateczną płynność. Od kwietnia przybyło w sektorze przedsiębiorstw ponad 40 mld depozytów.
W ten mało optymistyczny czas gospodarstwa domowe wchodzą z relatywnie wysokim wzrostem przeciętnego wynagrodzenia. Wzrost o 5,6% r/r to wynik zdecydowanie powyżej rynkowych prognoz. Duża w tym zasługa niskiej bazy - efekt ten dotyczył jednak tylko września, więc abstrahując od obecnych problemów rynku pracy, w październiku nie oczekiwalibyśmy powtórzenia tego wyniku. Poprawę przeciętnych wynagrodzeń można też, jak w poprzednich miesiącach, przypisać powrotom do pełnych etatów. Podobnie jak w przypadku zatrudnienia, obecne restrykcje powinny skutkować ponownym osłabieniem dynamiki wynagrodzeń. Dotychczasowy dobry wynik funduszu płac może też mieć relatywnie małe przełożenie na zachowanie konsumentów - tu większą rolę będzie odgrywać strach. Po słabszej aktywności zakupowej konsumentów we wrześniu nie obserwujemy na razie pogłębienia tej negatywnej tendencji w danych o wydatkach kartowych. Kluczowe będą jednak kolejne 2 tygodnie.