RPP: jest ewolucja

Wczorajsze posiedzenie nie przyniosło zmian stóp procentowych i w tym kontekście obyło się bez niespodzianek. Nie było rewolucji, ale zaczęła się ewolucja. Komunikat zmienił się.

W oczach RPP podwyższona inflacja to nadal splot czynników, które "są niezależne od krajowej polityki pieniężnej": efekty bazy statystycznej, ceny surowców, ceny administrowane, (przejściowe) zakłócenia w globalnych łańcuchach dostaw. Co więcej, czynniki te spowodują, że inflacja utrzyma się powyżej górnej granicy celu inflacyjnego w kolejnych miesiącach. W przyszłym roku inflacja ma się obniżyć (ale nie pada określenie, że do celu inflacyjnego; wcześniej jednak też go nie było), ale inflacja ma być zależna od przyszłej koniunktury oraz przyszłej sytuacji na rynku pracy po zakończeniu programów pomocowych. Co ważne, zniknęło zdanie, że ograniczająco na inflację będzie działała niższa niż przed wybuchem pandemii presja płacowa. Dodatkowo, z komunikatu zniknął cały fragment dot. wpływu bieżących działań RPP na inflację i stabilność systemu finansowego:  

W efekcie, w całym komunikacie RPP nie pada nawet słowo o tym, że inflacja do celu inflacyjnego wróci. Być może jest to po prostu odzwierciedlenie stanu faktycznego. Zwłaszcza, że RPP nadal przedstawia całe instrumentarium mające na celu przede wszystkim wsparcie koniunktury i poprawę transmisji monetarnej. Więcej światła rzuci na to piątkowa konferencja prezesa Glapińskiego. 

Jak więc czytać ten komunikat? Wygląda na to, że coś bardzo powoli zaczyna w RPP pękać. Po kwietniowym odczycie inflacji pisaliśmy, że "status quo" staje się coraz bardziej chwiejne. Nie jest to na pewno rewolucja, ale pewność odnośnie powrotu inflacji do celu jest prawdopodobnie mniejsza niż była.  To nie jest komunikacja na nagły zwrot w polityce pieniężnej. Utrzymaniu stymulacji w najbliższych miesiącach sprzyjać będzie przejściowy spadek/stabilizacja inflacji bazowej oraz wciąż dość duża luka popytowa. Oczywiście ten obraz będzie się zmieniał tak szybko, jak szybko zmieniać będzie się otwierająca gospodarka.

I tu przytoczmy znów to, co pisaliśmy po komentarzu do inflacji:

Przypomnijmy sobie, co mówił K. Zubelewicz o warunkach na podwyżki stóp: "RPP musi zobaczyć w projekcji brak powrotu inflacji do celu". To wcale nie jest scenariusz nierealny i takie projekcje mogą się pojawiać już w drugiej połowie roku. Wtedy jasne się też stanie, że inflacja bazowa wcale nie chce dalej spadać. To będzie moment, w którym rozpocznie się też dyskusja o podwyżkach stóp. Inne banki centralne (np. Narodowy Bank Czech), czy duzi gracze globalni (Fed) zaczną już też wtedy skręcać. Scenariusz podwyżek stóp w ogóle nabiera coraz większych rumieńców. Wciąż obstawiamy jednak, że RPP doczeka z podwyżkami do drugiej połowy 2022 roku (to jest nasz scenariusz z lipca 2020), choć tu ryzyka zaczynają się przesuwać na wcześniejszy początek normalizacji.