I to jest niespodzianka w dół. Szacowaliśmy 4,6% przy konsensusie 4,5% ("Rz"/"Parkiet"). Za chwilę wyleje się z nas potok żalu i przemówi kapitan hindsight, ale dopóki nie poznamy dokładnej kompozycji inflacji, ten odczyt można podsumować dwoma wnioskami. Pierwszy: przesunięcie czerwcowego odczytu w dół implikuje przesunięcie w dół całej ścieżki. Do tej pory prognoza inflacji na kolejne miesiące dotykała (i okresowo przekraczała) 5%, a więc teraz szanse na wyświetlenie tego odczytu spadły (nie są jednak zerowe). Drugi: prognoza A. Glapińskiego "weszła": przynajmniej na chwilę mamy szczyt inflacji. RPP nie bedzie się spieszyć. Nadal obstawiamy początek 2022 jako termin pierwszej podwyżki stóp.
Na wstępie należy zaznaczyć, że jest to odczyt flash. Historycznie nie było dużych różnic między tym szacunkiem, a wartością ostateczną podawaną w połowie miesiąca. Można jednak śmiało zakładać, że na niektórych kategoriach dużo się działo - przed ostatecznym odczytem zostaną one dokładnie sprawdzone przez statystyków w GUS. Odczyt flash jest bardziej automatyczny. W tym kolejnym więcej jest sztuki (ingerencji człowieka). Nie liczymy oczywiście na cuda, jednak jesteśmy i tak bardzo ciekawi kompozycji, bo według naszych szacunków inflacja bazowa mogła spaść nawet do 3,5% (4,0% poprzednio). Nie wiemy oczywiście, czy to jeden czynnik zaważył, czy było ich kilka. Z uwagą prześledzimy ceny lotów, ceny w hotelach i restauracjach oraz rekreacji i kulturze. To kategorie, które anegdotycznie powinny solidnie rosnąć. Póki co publikowane wstępne dane o inflacji niemieckiej nieco ostudziły tu nasz zapał. Czy wszędzie powinno to wyglądać tak samo? Tego na razie nie wiemy i to będziemy analizować w połowie miesiąca.
Prognozy inflacji mają przedział ufności. Zmieniają się też pod wpływem bieżących zaskoczeń (to przecież ceny porównujemy między latami i miesiącami, a jak nagle są niższe niż myśleliśmy to niestety pociąga za sobą całą ścieżkę). Prognoza inflacji na koleje miesiące poruszała się bardzo blisko granicy 5% z lokalnymi przestrzeleniami. Czerwcowa pomyłka ściąga ją w dół i tym samym przestrzelenia stają się mniej prawdopodobnie. Nie są jednak nieprawdopodobne. Dlaczego? Modele są liniowe. Są słabo dopasowane do okoliczności wysokiej inflacji, trudno kontrolować w nich oczekiwania inflacyjne. Prawdziwym jest w tych warunkach stwierdzenie, że w przypadku wysokiej inflacji łatwo o zaskoczenia właśnie powieleniem wysokiej inflacji i nie wycofujemy się z prognozy, że inflacja do końca roku będzie jeszcze rosła i ryzyka rozkładają się w tym momencie w jednym kierunku: w górę. Dotyczy to również 2022 roku, który wciąż prognozujemy powyżej górnej granicy odchyleń od celu NBP. Splot czynników sprzyjających inflacji jest w tym momencie wyjątkowy. Mamy silne wzrosty cen, które mogą utrwalić się w oczekiwaniach, połączone z istotnym zwiększeniem możliwości absorpcji tych wzrostów po stronie konsumenta. I taki drobiazg na koniec: 4,4% to wciąż dużo powyżej celu NBP.
RPP skupi się w lipcu na projekcji inflacyjnej, ale ta pokaże zawracanie inflacji. Spadek inflacji w czerwcu będzie wodą na młyn retoryki prezesa Glapińskiego o szczycie inflacji w maju. Możemy śmiało powiedzieć, że ryzyka bardzo szybkiego zacieśnienia polityki pieniężnej zostały zażegnane (zresztą, nigdy w tym obozie komentatorów nie byliśmy). Kierunek polityki pieniężnej wyznaczą jesienno-zimowe odczyty inflacji. Powtórzymy, że to właśnie wtedy RPP zostanie zaskoczona wyższą inflacją (także w horyzoncie oddziaływania polityki pieniężnej z projekcji) i rozpocznie normalizację w I kwartale 2022.