Euforia po inflacji z USA i wyważona konferencja prezesa NBP

O 13:00 NBP opublikuje Raport o inflacji, a wraz z nim szczegóły najnowszej projekcji. O 14:00 odbędzie się spotkanie z analitykami NBP w tym temacie. Zręby projekcji już znamy:

O 14:00 opublikowane zostaną również dane o bilansie płatniczym za wrzesień. Prognozujemy saldo obrotów bieżących w kwocie - 3340 mln EUR (konsensus zakłada nieco mniejszy deficyt). Eksport naszym zdaniem wzrósł o 23,9% r/r, import 30,6% r/r. 

W strefie euro zostaną opublikowane dane o produkcji przemysłowej we wrześniu.

Skoro 15. dzień miesiąca to czas na finalne dane o krajowej inflacji. Zgodnie ze wstępnym odczytem inflacja we wrześniu wyniosła 17,9% r/r. Nasz komentarz do tamtego odczytu można znaleźć tutaj.

GUS opublikuje również szybki szacunek PKB za III kw. W naszej ocenie można spodziewać się dynamiki PKB na poziomie 3,4% r/r. Nie poznamy jeszcze szczegółów - te spłyną wraz z końcem miesiąca.

Ponadto mnóstwo danych spłynie ze świata: produkcja przemysłowa i sprzedaż detaliczna z Chin; inflacja z Francji i Hiszpanii, PKB z Japonii, Rumunii, Węgier, Słowacji i strefy euro; indeks ZEW z Niemiec i PPI z USA.

NBP opublikuje dane o inflacji bazowej. W oparciu o dane flash o inflacji szacujemy, że przyspieszyła ona z 10,7% do 11-11,1% r/r.

Będzie to też kolejny dzień z finalną inflacją (CPI z Wielkiej Brytanii, Włoch i Słowacji). W USA opublikowane zostaną wyniki sprzedaży detalicznej i produkcji przemysłowej.

Znów dzień z inflacją. Tym razem opublikowane zostaną dane dla strefy euro (oczekiwane 10,7% r/r). Z USA natomiast spłyną dane z rynku nieruchomości (rozpoczęte budowy domów i pozwolenia na budowę), nowe rejestracje bezrobotnych i indeks Phily Fed.

Danych z amerykańskiego rynku nieruchomości ciąg dalszy. Opublikowane zostaną dane o sprzedaży domów na rynku wtórnym. Poznamy też indeks wskaźników wyprzedzających Conference Board dla gospodarki USA. 

W październiku ceny w największej gospodarce świata wzrosły o 0,4% m/m, co było wielkością wyraźnie poniżej konsensusu rynkowego wynoszącego 0,6% m/m. Zaskoczenie w dół dotyczyło również cen bazowych, których miesięczna dynamika uplasowała się na poziomie 0,3% (konsensus 0,5%). W konsekwencji dynamiki roczne obydwu wskaźników powędrowały w dół do 7,7% z 8,2% w przypadku szerokiego indeksu CPI oraz do 6,3% z 6,6% jeśli chodzi o ceny wyłączające żywność i paliwa. Co złożyło się na taki rezultat? 

Jednym z najistotniejszych elementów były ceny aut używanych, które zanotowały już czwarty z rzędu spadek w ujęciu miesięcznym. Ceny nowych aut wzrosły wprawdzie o 0,4% m/m, choć była to najniższa dynamika wzrostu od marca. Wydaje się, że obydwie kategorie doświadczają normalizacji wynikającej z poluzowania sytuacji w łańcuchach dostaw (warto spojrzeć chociażby na ceny frachtu), co zmniejsza presję na ceny półprzewodników. Znaczny spadek cen odnotowaliśmy także w przypadku opieki medycznej, której usługi potaniały względem września o 0,5%. Systematycznie gaśnie także presja na cenach żywności, które w październiku wzrosły o 0,6% m/m (najniższa dynamika w tym roku). Wciąż bardzo "lepkie" pozostają ceny czynszów, które wzrosły 0 0,6% m/m, choć była to najniższa wartość od lipca. Nie ulega jednak wątpliwości, że wkład do ogólnego wzrostu cen tej kategorii będzie z miesiąca na miesiąc maleć.

Jak obraz wygląda na kolejne miesiące? Wydaje się, że "lepkość" cen będzie dawać o sobie znać w najbliższym czasie, co może skutkować sporą zmiennością w kolejnych odczytach, a przez to również i na rynkach finansowych. Niemniej wraz z normalizacją wzrostu cen po stronie towarów/surowców wydaje się, że ceny usług także powinny stopniowo spowalniać, choć większa dezinflacja to prawdopodobnie opowieść na za kilka miesięcy. W całej układance istotny będzie także element Chin, które coraz śmielej starają się zarządzać polityką zero-COVID. Kroki te mogą spowodować ponownie wyższe ceny surowców przemysłowych, co przedłużyłoby okres podwyższonej inflacji (konieczność przefiltrowania się kolejnego szoku surowcowego przez gospodarki). 

Czwartkowa konferencja prezesa NBP nie zmieniła nic w naszej prognozie przyszłych działań Rady. Prezes zwracał uwagę na te czynniki (wzrost), które w naszej ocenie będą powstrzymywały RPP przed kolejnymi podwyżkami stóp. „Zniknęły” natomiast, dywagacje o możliwych cięciach stóp w przyszłym roku – to znów spojrzenie zgodne z tym jak widzimy kolejne ruchy RPP. Stopy pozostaną na obecnym poziomie na dłużej.

Prezes podkreślał na konferencji, że obecny poziom stóp sprowadzi inflację do celu w horyzoncie projekcji NBP. Jednocześnie trzeba zwrócić uwagę na to, że horyzont tejże projekcji został wydłużony do 2025, a wydłużenie było (zdaniem prezesa Glapińskiego) motywowane tym, by zobaczyć kiedy inflacja wraca do celu. Albo więc inflacja nie wraca do celu w „oryginalnym” horyzoncie projekcji (2024 roku), albo rozdźwięk pomiędzy kwartałami jest na tyle duży, że nie widać tego w średniorocznej dynamice (tzn. na przykład w IV kwartale inflacja jest w celu, ale w całym 2024 r. nie, stąd potrzeba dodania 2025 roku). Jaka jest odpowiedź przekonamy się dziś o 13.00 (publikacja projekcji).

Nie zmienia to jednak nic w kwestii naszej prognozy stóp procentowych. Prezes NBP poinformował, że Rada zdecydowała o bardziej stopniowym powrocie CPI do celu, żeby uniknąć negatywnych skutków społecznych szybszej dezinflacji, a także ze względu na charakter szoków cenowych, które są w przeważającej większości podażowe i zewnętrzne (nie są to dokładne słowa prezesa, a cytat z PAPbiznes, ale bardzo dobrze oddaje on przekaz konferencji). Ta motywacja będzie towarzyszyć RPP jeszcze długo. Zdaniem prezesa NBP:

To naszym zdaniem najważniejszy punkt konferencji. Z kronikarskiego obowiązku dodamy jeszcze kilka. Prezes nie nazywał obecnego stanu końcem cyklu podwyżek (Jesteśmy nadal w sytuacji zawieszenia, pauzy cyklu zacieśniania. Nie kończymy cyklu zacieśniania); przyznał, że szczyt inflacji oczekiwany jest w styczniu/lutym (Przewidujemy, że inflacja osiągnie swój peak w styczniu lub w lutym i od marca zacznie spadać.(…) Ja się trzymam tego, co przewiduje nasza modelowa analiza, z której wynika, że nie przekroczymy 20 proc., ale 19 proc. tak). Odniósł się też do przewidywanych działań ze strony polityki fiskalnej (ocenił ją jako neutralną dla inflacji w 2023 roku) i zapowiedzi ograniczenia tarczy (NBP szacuje, że ok 50% jej obecnej siły zostanie ograniczone, wszystkie cytaty za PAPbiznes).

Ostatnie zapowiedzi ze strony rządowej o rozważaniu nieprzedłużania tarczy antyinflacyjnej (np. wypowiedź szefa PFR, później uściślana przez premiera), powracające pytanie o możliwości sfinansowania długu w przyszłym roku i w końcu wypowiedzi jawnie zapowiadające cięcia wydatków (P. Muller: "Przygotowujemy pakiet możliwych cięć inwestycyjnych, czy innych wydatków, które moglibyśmy poczynić") skłoniły nas do zastanowienia się nad tym jakie elementy budżetu (i poza budżetem) mogą zostać w przyszłym roku ograniczone. Inaczej mówiąc - gdzie można ciąć wydatki (w linku poniżej):

∙ Polska: Komisja Europejska zakłada, że wzrost PKB w Polsce w 2022 roku wyniesie 4%, w 2023 roku spowolni do 0,7%, a w 2024 roku sięgnie 2,6% - wynika z jesiennych prognoz KE, przedstawionych w piątek. Inflacja CPI w Polsce na koniec 2022 roku ma wynieść 13,3% (wobec 5,2% w 2021 roku), w 2023 roku wzrośnie do 13,8%, a w 2024 roku spadnie do 4,9%. Prognozy dla całej Unii Europejskiej zakładają inflację w 2022 roku na poziomie 9,3%, w 2023 roku 7%, a w 2024 roku 3%. (PAP)

∙ RPP (Kotecki): Zakładana ścieżka dezinflacji w przyszłym roku jest bardzo silna. Jeśli się komuś wydaje, że w tym roku inflacja rosła szybko, to może być dopiero zaskoczony zakładaną przez NBP bardzo silną ścieżką obniżania się inflacji w 2023 r., bo ona ma być szybsza. To moim zdaniem bardzo optymistyczne założenie. Będą silne efekty bazowe. To będzie pomagać, ale czysto statystycznie, bo to nie ma nic wspólnego z procesami cenotwórczymi. Więc potrzebne są bardziej stanowcze decyzje. Inaczej będziemy borykać się z inflacją jeszcze kilka lat. A jej koszty są olbrzymie, dewastujące, chyba jeszcze nieuświadomione przez większość społeczeństwa.

∙ USA: Listopadowy odczyt nastroju konsumentów autorstwa Uniwersytetu Michigan spadł do 54,7 wobec 59,9 i okazał się słabszy od mediany prognoz ankietowanych ekonomistów. Dane potwierdziły, że oczekiwania konsumentów odnośnie do przyszłości pozostają pesymistyczne, jednocześnie dane z realnej gospodarki na razie nie odzwierciedlają skali tego pesymizmu. Być może to lusterko wsteczne, a być może konsumenci przeszacowują skalę spowolnienia aktywności gospodarki na ich własną sytuację. Jedno jest jasne, że schemat ten jest dość powszechny nie tylko w USA, ale też innych gospodarkach świata. Warto również nadmienić, iż oczekiwania inflacyjne w horyzoncie roku oraz 5 lat uległy wzrostowi odpowiednio do 5,1% i 3%. 

∙ USA: Po zwycięstwie w Nevadzie Demokraci utrzymają większość w Senacie (po 50 senatorów i głos decydujący wiceprezydent Kamali Harris). Wciąż nie wiadomo, która z partii będzie miała większość w Izbie Reprezentantów.

∙ Chiny: Kraj zdecydował się na kolejne poluzowania dot. polityki zero-COVID. W zaprezentowanym 20-punktowym planie władze skróciły m.in. czas spędzony na kwarantannie dla podróżujących oraz dla osób z bliskiego kontaktu z chorymi.

Chiny przedstawiły również 16-punktowy plan nakierowany na poradzenie sobie z kryzysem na rynku nieruchomości. Działania obejmują nie tylko problemy płynnościowe deweloperów, ale również możliwość wydłużenia okresu spłaty kredytów przez kupujących nieruchomości.